„Solonggod L. Hurcabaatur“ – Versionsunterschied

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Zur Navigation springen Zur Suche springen
[gesichtete Version][ungesichtete Version]
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Zeile 3: Zeile 3:
[[Datei:Mmexport1548357743157.jpg|mini|Hurcabaatur Solonggod]]
[[Datei:Mmexport1548357743157.jpg|mini|Hurcabaatur Solonggod]]


'''Solonggod L. Hurcabaatur''', auch Solongɣod L • Qurčabaɣatur ([[Mongolische Sprache|mongolisch]] ''ᠰ''ᠣᠯᠣᠩᠭᠣᠳ ᠯ • ᠬᠤᠷᠴᠠᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ. [[Kyrillisches Alphabet|kyrillisch]] ''Солонгод Л.Хурцбаатар, chinesisch'' 苏龙格德·L·胡日查巴特尔 * [[23. September]] [[1959]], Innere Mongolei, [[VR China]]) ist ein mongolischer Ethnologe und Zentralasienkundler.
'''Solonggod L. Hurcabaatur''', auch Solongɣod L • Qurčabaɣatur (mongolisch ''ᠰ''ᠣᠯᠣᠩᠭᠣᠳ ᠯ • ᠬᠤᠷᠴᠠᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ. kyrillisch ''Солонгод Л.Хурцбаатар, chinesisch'' 苏龙格德·L·胡日查巴特尔 * 23. September 1959, Innere Mongolei, VR China) ist ein mongolischer Ethnologe und Zentralasienkundler<ref name=":0">{{Literatur |Autor=Ralph Hübner |Titel=Who is Who |Verlag=Who is Who, Verlag für Personenenzyklopädien AG |Ort=Zug |Datum=2004 |ISBN=3-7290-0045-4 |Seiten=3373}}</ref> .


== Werdegang ==
== Werdegang ==
[[Datei:Tschingis Khan Kult.jpg|mini|[[Tschingis-Khan-Kult]]. 1999 Osaka]]
[[Datei:Tschingis Khan Kult.jpg|mini|[[Tschingis-Khan-Kult]]. 1999 Osaka]]
Solonggod Hurcabaatur<ref>{{Literatur |Autor=Ralph Hübner |Titel=Who is Who |Verlag=Who is Who, Verlag für Personenenzyklopädien AG |Ort=Zug |Datum=2004 |ISBN=3-7290-0045-4 |Seiten=3373}}</ref> wurde am 23. September 1959 im Otoɣ-Banner des Ordos-Gebietes der Inneren Mongolei (VR China) als zweiter Sohn von Lohsal Solonggod und seiner Ehefrau Lonton geboren. Von 1971 bis 1974 besuchte er die Grundschule. 1974 arbeitete er zwei Jahre lang als Hirte in seiner Heimat. Von 1976 bis 1978 studierte er Redaktionswesen an der Fachhochschule für Mongolisch der Inneren Mongolei. 1980 schloss er sein Studium in Bibliothekswissenschaft an der Universität der Inneren Mongolei in Hohhot ab. Im selben Jahr begann er als Bibliothekar und Zeitschriftenredakteur für Ethnologie und Nationalitätenfragen an der Hochschule für Beamten der Inneren Mongolei in Hohhot bis 1989 zu arbeiten. Im März 1989 ging er als Gastwissenschaftler nach Deutschland an die Universität Bonn, da er von [[Walther Heissig]] eingeladen wurde. Danach veröffentlichte er sein Buch "Die Gebets-Opferkultur des mongolischen Schamanismus"<ref>{{Literatur |Autor=L. Qurčabaɣatur, Č. Üjim-e |Titel=Die Gebets-Opferkultur des mongolischen Schamanismus Mongɣol-un böge mörgül-ün tayilɣ-a takilɣ-a-yin soyul |Auflage=1 |Verlag=Kulturverlag der inneren Mongolei |Ort=Hailar |Datum=1991 |ISBN=7-80506-131-9 |Seiten=427}}</ref>. 1996 absolvierte Solonggod Hurcabaatur das Magisterstudium im Fach Völkerkunde als Hauptfach, Sinologie als 1. Nebenfach an der Universität zu Köln und Zentralasienkunde als 2. Nebenfach an der Universität Bonn. Danach promovierte er im Jahre 1999 im Fach Religionswissenschaft an der Universität Tübingen. Von April bis August 1999 war er als Gastwissenschaftler im National Museum of Ethnology in Osaka, Japan. Dort veröffentlichte er sein fünftes Buch „[[Tschingis-Khan-Kult|Zum Cinggis-Qagan-Kult]]“ in deutscher Sprache. Zwischen 2000 und 2017 war er Geschäftsführer der Ordos Handel- und Reiseservice GmbH in Köln. Seit 2017 setzt er seine Forschungsarbeit fort.
Solonggod Hurcabaatur<ref>{{Literatur |Autor=哈达奇·刚. |Titel=欧罗巴蒙古奇人The Autobiography of Dr. Hurcabaatur Solonggod |Auflage=1 |Verlag=内蒙古人民出版社 |Ort=呼和浩特 |Datum=2008 |ISBN=9787204093502 |Seiten=351}}</ref> wurde am 23. September 1959 im Otoɣ-Banner des Ordos-Gebietes der Inneren Mongolei (VR China) als zweiter Sohn von Lohsal Solonggod und seiner Ehefrau Lonton geboren. Von 1971 bis 1974 besuchte er die Grundschule. 1974 arbeitete er zwei Jahre lang als Hirte in seiner Heimat. Von 1976 bis 1978 studierte er Redaktionswesen an der Fachhochschule für Mongolisch der Inneren Mongolei. 1980 schloss er sein Studium in Bibliothekswissenschaft an der Universität der Inneren Mongolei in Hohhot ab. Im selben Jahr begann er als Bibliothekar und Zeitschriftenredakteur für Ethnologie und Nationalitätenfragen an der Hochschule für Beamten der Inneren Mongolei in Hohhot bis 1989 zu arbeiten. Im März 1989 ging er als Gastwissenschaftler nach Deutschland an die Universität Bonn, da er von [[Walther Heissig]] eingeladen wurde. Danach veröffentlichte er sein Buch "Die Gebets-Opferkultur des mongolischen Schamanismus"<ref>{{Literatur |Autor=L. Qurčabaɣatur, Č. Üjim-e |Titel=Die Gebets-Opferkultur des mongolischen Schamanismus Mongɣol-un böge mörgül-ün tayilɣ-a takilɣ-a-yin soyul |Auflage=1 |Verlag=Kulturverlag der inneren Mongolei |Ort=Hailar |Datum=1991 |ISBN=7-80506-131-9 |Seiten=427}}</ref>. 1996 absolvierte Solonggod Hurcabaatur das Magisterstudium im Fach Völkerkunde als Hauptfach, Sinologie als 1. Nebenfach an der Universität zu Köln und Zentralasienkunde als 2. Nebenfach an der Universität Bonn. Danach promovierte er im Jahre 1999 im Fach Religionswissenschaft an der Universität Tübingen. Von April bis August 1999 war er als Gastwissenschaftler im National Museum of Ethnology in Osaka, Japan. Dort veröffentlichte er sein fünftes Buch „[[Tschingis-Khan-Kult|Zum ''Č''inggis-Qagan-Kult]]“ (Tschinggis-Khan-Kult.) in deutscher Sprache. Zwischen 2000 und 2017 war er Geschäftsführer der Ordos Handel- und Reiseservice GmbH in Köln<ref name=":0" />. Seit 2017 setzt er seine Forschungsarbeit fort.[[Datei:Polar Stern.png|mini|Polar Stern von mongolischen Präsidenten]]

=== Karriere ===
=== Karriere ===


Sein im Jahr 1987 veröffentlichte Buch "Die Opferzeremonien für die 13 Ataga Himmel des Hatagin-Stammes"<ref>{{Literatur |Autor=L • Qurčabaɣatur |Titel=Die Opferzeremonien für die 13 Himmel des Hatakin-Stammes, qatagin arban ɣurban ataɣ-a tngri-yin tayilɣ-a |Auflage=1 |Verlag=Kulturverlag der Inneren Mongolei |Ort=Hailar |Datum=1987 |ISBN=7-80506-178-5 |Seiten=198}}</ref> erhielt Aufmerksamkeit bei Vertretern der Zentralasienkunde.
Sein im Jahr 1987 veröffentlichte Buch "Die Opferzeremonien für die 13 Ataga Himmel des Hatagin-Stammes"<ref>{{Literatur |Autor=L • Qurčabaɣatur |Titel=Die Opferzeremonien für die 13 Himmel des Hatakin-Stammes, qatagin arban ɣurban ataɣ-a tngri-yin tayilɣ-a |Auflage=1 |Verlag=Kulturverlag der Inneren Mongolei |Ort=Hailar |Datum=1987 |ISBN=7-80506-178-5 |Seiten=198}}</ref> erhielt Aufmerksamkeit bei Vertretern der Zentralasienkunde.
Prof. Walther Heissig der Universität Bonn interessierte sich für seine Forschungsarbeit und besuchte ihn 1986 und 1987 zwei Mal zu Hause in Hohhot. Solonggod Hurcabaatur beschäftigte sich mehr als 30 Jahre lang mit der traditionellen mongolischen Kultur und veröffentlichte dazu insgesamt 20 wissenschaftliche Fachbücher. Zwischen 2017 und 2021 brachte er sechs Bücher über alte mongolische Schriften und die mongolische Sprache heraus, z. B. „Proto-Mongolian Language 1400 years ago – Studies of the Hüis Tolgoi Inscription“ (HT1)<ref>{{Literatur |Autor=L. Qurčabaγatur Solongγod |Titel=Proto-Mongolian Language 1400 years ago – Studies of the Hüis Tolgoi Inscription (HT1). 1400 ǰil-un emüneki ebüge mongγol kele- küisü toluγai-yin bičgesü-yin (HT1) sudulul |Auflage=1 |Verlag=Elias Verlag IMoFif e.V |Ort=Cologne |Datum=2019 |ISBN=978-3-943553-11-6 |Seiten=380}}</ref> Proto Mongolian Language – Mongolian Brahmi Script”<ref>{{Literatur |Autor=L. Qurčabaγatur Solongγod |Titel=Proto Mongolian Language – Mongolian Brahmi Script. ebüge mongγol kele – mongγol brahmi bičig |Auflage=1 |Verlag=Elias Verlag IMoFif e.V |Ort=Cologne |Datum=2021 |ISBN=978-3-943553-04-8 |Seiten=436}}</ref> und Intensives Lehrbuch der Mongolisch-Brahmi-Schrift<ref>{{Literatur |Autor=Солонгод Л.Хурцбаатар |Titel=Монгол Брахми бичгийг түргэн сурах бичи |Auflage=1 |Verlag=Elias Verlag IMoFif e.V. |Ort=Cologne |Datum=2021 |ISBN=978-3-943553-07-9 |Seiten=162}}</ref>.
Prof. Walther Heissig der Universität Bonn interessierte sich für seine Forschungsarbeit und besuchte ihn 1986 und 1987 zwei Mal zu Hause in Hohhot. Solonggod Hurcabaatur beschäftigte sich mehr als 30 Jahre lang mit der traditionellen mongolischen Kultur und veröffentlichte dazu insgesamt 20 wissenschaftliche Fachbücher. Zwischen 2017 und 2021 brachte er sechs Bücher über alte mongolische Schriften und die mongolische Sprache heraus, z. B. „Proto-Mongolian Language 1400 years ago – Studies of the Hüis Tolgoi Inscription“ (HT1)<ref>{{Literatur |Autor=L. Qurčabaγatur Solongγod |Titel=Proto-Mongolian Language 1400 years ago – Studies of the Hüis Tolgoi Inscription (HT1). 1400 ǰil-un emüneki ebüge mongγol kele- küisü toluγai-yin bičgesü-yin (HT1) sudulul |Auflage=1 |Verlag=Elias Verlag IMoFif e.V |Ort=Cologne |Datum=2019 |ISBN=978-3-943553-11-6 |Seiten=380}}</ref> Proto Mongolian Language – Mongolian Brahmi Script”<ref>{{Literatur |Autor=L. Qurčabaγatur Solongγod |Titel=Proto Mongolian Language – Mongolian Brahmi Script. ebüge mongγol kele – mongγol brahmi bičig |Auflage=1 |Verlag=Elias Verlag IMoFif e.V |Ort=Cologne |Datum=2021 |ISBN=978-3-943553-04-8 |Seiten=436}}</ref> und Intensives Lehrbuch der Mongolisch-Brahmi-Schrift<ref>{{Literatur |Autor=Солонгод Л.Хурцбаатар |Titel=Монгол Брахми бичгийг түргэн сурах бичи |Auflage=1 |Verlag=Elias Verlag IMoFif e.V. |Ort=Cologne |Datum=2021 |ISBN=978-3-943553-07-9 |Seiten=162}}</ref>.

Für seine Forschung erhielt er 2021 den höch­sten an Aus­län­der ver­ge­be­nen Or­den der Mongolei, den Polarstern-Orden vom mon­go­li­schen Präsidenten.[[Datei:Polar Stern.png|mini|Polar Stern von mongolischen Präsidenten]] Insgesamt hat er seit 1983 mehr als 50 wissenschaftliche Beiträge in Mongolisch, Chinesisch, Deutsch, Japanisch und Kyrillisch veröffentlicht<ref>{{Literatur |Autor=哈达奇·刚. |Titel=欧罗巴蒙古奇人 |Auflage=1 |Verlag=内蒙古人民出版社 |Ort=呼和浩特 |Datum=2008 |ISBN=9787204093502 |Seiten=351}}</ref>.
Für seine Forschung erhielt er 2021 den höch­sten an Aus­län­der ver­ge­be­nen Or­den der Mongolei, den Polarstern-Orden vom mon­go­li­schen Präsidenten.

Insgesamt hat er seit 1983 mehr als 50 wissenschaftliche Beiträge in Mongolisch, Chinesisch, Deutsch, Japanisch und Kyrillisch veröffentlicht.


=== Bibliographie ===
=== Bibliographie ===
[https://portal.dnb.de/opac/opacPresentation?cqlMode=true&reset=true&referrerPosition=1&referrerResultId=%22Solonggod%22%26any&query=idn%3D1056085053 Die Namen von Solonggod L. Hurcabaatur] und seine Buchtitel wurden in internationalen Bibliotheken ([https://portal.dnb.de/opac/showPreviousResultSite?currentResultId=%22Solonggod%22%26any&currentPosition=10 DNB]; [https://stabikat.de/DB=1/SET=3/TTL=1/CMD?ACT=SRCHA&IKT=1016&SRT=YOP&TRM=Hurcabaatur+Solonggod SBB StaBika]t; [http://explore.bl.uk/primo_library/libweb/action/search.do?fn=search&ct=search&initialSearch=true&mode=Basic&tab=local_tab&indx=1&dum=true&srt=rank&vid=BLVU1&frbg=&tb=t&vl(freeText0)=Solonggod&scp.scps=scope%3A(BLCONTENT)&vl(2084770704UI0)=any British Library]; [https://catalog.loc.gov/vwebv/search?searchArg=+Solunggud&searchCode=GKEY%5E*&searchType=0&recCount=25&sk=en_US Library of Congress]) mit unterschiedlichen Schreibweisen eingetragen. Die Eintragungen in der deutschen Nationalbibliothek Leipzig sind annähernd vollständig. Seine veröffentlichten Bücher sind wie folgt gelistet:
Die Namen von [https://portal.dnb.de/opac/opacPresentation?cqlMode=true&reset=true&referrerPosition=1&referrerResultId=%22Solonggod%22%26any&query=idn%3D1056085053 Solonggod L. Hurcabaatur] und [https://portal.dnb.de/opac/simpleSearch?query=Solonggod&cqlMode=true seine Buchtitel] wurden in internationalen Bibliotheken ([https://portal.dnb.de/opac/showPreviousResultSite?currentResultId=%22Solonggod%22%26any&currentPosition=10 Eintragungen] in der DNB; [https://stabikat.de/DB=1/SET=3/TTL=1/CMD?ACT=SRCHA&IKT=1016&SRT=YOP&TRM=Hurcabaatur+Solonggod Eintragungen] in der SBB StaBikat; [http://explore.bl.uk/primo_library/libweb/action/search.do?fn=search&ct=search&initialSearch=true&mode=Basic&tab=local_tab&indx=1&dum=true&srt=rank&vid=BLVU1&frbg=&tb=t&vl(freeText0)=Solonggod&scp.scps=scope%3A(BLCONTENT)&vl(2084770704UI0)=any Eintragungen] in der British Library; [https://catalog.loc.gov/vwebv/search?searchArg=+Solunggud&searchCode=GKEY%5E*&searchType=0&recCount=25&sk=en_US Eintragungen] in der Library of Congress) mit unterschiedlichen Schreibweisen eingetragen. Die Eintragungen in der deutschen Nationalbibliothek Leipzig sind annähernd vollständig. Einige seiner veröffentlichten Bücher findet man in den folgenden Links: [https://catalog.loc.gov/vwebv/holdingsInfo?searchId=52&recCount=25&recPointer=5&bibId=13964967 ISDN 7-80506-178-5/k.], ISBN 7-5311-0301-X, [https://catalog.loc.gov/vwebv/holdingsInfo?searchId=95&recCount=25&recPointer=6&bibId=4467975 ISDN 7-80506-131-9]/K, IDSN 7-80506-583-7/K, [https://catalog.loc.gov/vwebv/holdingsInfo?searchId=494&recCount=25&recPointer=1&bibId=17110049 ISDN 1340-6787. Senri Ethnological Reports 11], IDSN 7-80506-984-0/K., ISDN 978-7-204-11858-8, [https://portal.dnb.de/opac/showFullRecord?currentResultId=%22Solonggod%22%26any&currentPosition=4 ISDN 978-3-943553-10-9], [https://portal.dnb.de/opac/showFullRecord?currentResultId=%22Solonggod%22%26any&currentPosition=6 ISDN 978-3-943553-01-7], [https://portal.dnb.de/opac/showFullRecord?currentResultId=%22Solonggod%22%26any&currentPosition=3 ISDN 978-3-943553-11-6],[https://portal.dnb.de/opac/showFullRecord?currentResultId=%22Solonggod%22%26any&currentPosition=2 ISDN 978-3-943553-06-2], [https://portal.dnb.de/opac/showFullRecord?currentResultId=%22Solonggod%22%26any&currentPosition=1 ISDN 978-3-943553-05-5], ISDN 978-3-943553-12-3, [https://portal.dnb.de/opac/showFullRecord?currentResultId=%22Solonggod%22%26any&currentPosition=0 SDN 978-3-943553-04-8], SDN 978-3-943553-07-9, SDN 978-3-943553-08-6.
* Die Göttliche Komödie – Hölle von Dante Alighieri''. dante-yin tngrilig tuulas-un tamu.'' Umgeschrieben aus Kyrillisch auf klassisches Mongolisch mit ''L''· ''Čilaɣunbaɣatur'' zusammen. Mongolisch, S. 452.  统一书号: M10089·395. ''öbör monggol-un arad-un keblel-ün horiy-a,'' Hohhot, 1985.
* Die Opferzeremonien für die 13 Himmel des Hatakin-Stammes. ''qatagin arban ɣurban ataɣ-a tngri-yin tayilɣ-a''. Kulturverlag der Inneren Mongolei. Mongolisch, 统一书号: M11293·43. ''öbör monggol-un soyul-un keblel-ün qoriy-a,'' Hailar, 1987. Erste Ausgabe, S. 198. ISDN 7-80506-178-5/k. Zweite Ausgabe, S. 186, ISDN 7/80506. 1992.
* Kesigbatu und seine Werke. ''Kesigbatu-yin gün uqaγan ǰiči Hatagin-u neigem-ün ujǰel sanaγan-u tuqai materiyal.'' Beiträge zur mongolischen Gesellschaftsphilosophie, Teil I Bildungsverlag der Inneren Mongolei. Mongolisch, S. 185. ''öbör monggol-un surγan kömüǰil-ün keblel-ün qoriy-a,'' Hohhot, 1988.
* Die Gebets-Opferkultur des mongolischen Schamanismus ''Mongɣol-un böge mörgül-ün tayilɣ-a takilɣ-a-yin soyul'' (Mit ''Č''· ''Üjim-e'').  Kulturverlag der inneren Mongolei. Mongolisch, S. 427. ISDN 7-80506-131-9/K. ''öbör monggol-un soyul-un keblel-ün qoriy-a,'' Hailar, 1991.
* Edle Chronik des Altertums und der Neuzeit von Kesigbatu. ''kesigbatu-yin erten ba edügeki-yin erdeni-yin tobči.'' (Mit ''Č''· ''Altansümbür'') Kulturverlag der inneren Mongolei. Mongolisch, S. 267. IDSN 7-80506-583-7/K ''öbör monggol-un soyul-un keblel-ün qoriy-a,'' Hailar, 1997.
* ZUM ''ČINGGIS-QAГAN''-KULT (Opferzeremonien des Kultes des „Großen Schwarzen Banner-''Sülde'' mit den vier Beinen“ von ''Činggis Qaɣan'' und des Kultes der „Acht Weißen Heiligen Jurten ''naiman čaɣan čomčuɣ ordun“'' bei den Ordos-Mongolen). Deutsch, S. 327. ISDN 1340-6787. Senri Ethnological Reports 11. National Museum of Ethnology, 1999, Osaka.
* Das Goldene Buch Činggis Khans. ''Činggis Qaγan-u altan bičig'' (mit ''Oγonus Čoγtu''). Mongolisch, Kulturverlag der inneren Mongolei, S.351. IDSN 7-80506-984-0/K.  ''öbör monggol-un soyul-un keblel-ün qoriy-a,'' Hailar, 2001.
* Die Manuskripte zur mongolischen Kultur und Geschichte der Mongolen von Ming''ɣ''ad Kesigduren´s manuscripts about the Ordos-Mongolian Culture. ''ordos-un minɣa-t obuɣtan kesigtügüreng-ün mongɣol-un soyul teüke-yin tuqai ɣar bičimel-üd''. (mit M · ''Urangγoo''). Mongolisch, S. 470. ISDN 1349-7510. QMD, Nr.II. 2011, Tokyo.
* Kesigbatu (mit ''Č'' · ''Qasbiliɣtu''). ''Kesigbatu.'' 6 Bänder, Mongolisch, ISDN 978-7-204-11858-8. ''öbör monggol-un arad-un keblel-ün horiy-a,'' Hohhot, 2012.
* Studies on Mongolian Shamanic Offerings and Sacrifices, ''monggol-un böge mörgül-ün tayilɣ-a takilɣ-a-yin sudulal.'' (mit Birtalan Agnés et al.). 4 Bände. Mongolisch, ISDN 987-3-943553-00-0. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2012.
* The origin of the written culture of the Mongols or the old Turkic inscriptions. ( mit ''Ögeled D'' · ''Baγatur''). ''mongγilčud-un uuγal bičig-ün soyul-un egüsül boyu köke türüg bičig (Solonggod'' ''L. Qurčabagatur-un qadaɣalamǰi sudulal-un čubural②).'' Mongolisch, S. 440, 4-farbig. ISDN 978-3-943553-10-9. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2018.
* Das Gesamtwerk von ''L'' · ''Čilaγunbaγatur''. (mit ''Solongɣod L'' · ''Qasbaγatur'').  ''L'' · ''Čilaγunbaγatur-un büren okiyal.'' Mongolisch, 4 Bände. ISDN 978-3-943553-01-7. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2014.
* Proto-Mongolian Language 1400 years ago – Studies of the Hüis Tolgoi Inscription (HT1). ''1400 ǰil-un emüneki ebüge mongγol kele- küisü toluγai-yin bičgesü-yin (HT1) sudulul (Solongγod'' ''L. Qurčabaγatur-un qadaγalamǰi sudulal-un čubural①)''. Mongolisch, S.380, 4-farbig. ISDN 978-3-943553-11-6. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2019.
* Suvarnaprabhasasutra. ''qutuγ-tu degedü altan gereltü erketü sudur nuγud-un qaγan orusiba.'' Die mongolische originale Ausgabe der Pekinger Blockdrucke vom 1665 wurde gleichen Maßen herausgegeben. (mit ''Batuǰirγal''). Ordos, 2018
* Das Wörterbuch der Wortstruktur der alttürkischen Inschriften. (Mit Бухатын Базылхан et al.). ''erten-ü türüg bičigesü-yin kelen-ü üge-yin bütüče-yin toli (Solongγod'' ''L. Qurčabaγatur-un qadaγalamǰi sudulal-un čubural③).'' Kyrillisch, S.220. ISDN 978-3-943553-06-2. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2020.
* Proto-Mongolian Language 1400 years ago – Studies of the Hüis Tolgoi Inscription (HT1). ''1400 ǰil-un emüneki ebüge mongγol kele- küisü toluγai-yin bičgesü-yin (HT1) sudulul (Solongγod'' ''L. Qurčabaγatur-un qadaγalamǰi sudulal-un čubural④)''. Mongolisch, S. 388, 4-farbig. ISDN 978-3-943553-05-5. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2020.
* Das Wörterbuch der Wortstruktur der alttürkischen Inschriften. (Mit Бухатын Базылхан et al.). ''erten-ü türüg bičigesü-yin kelen-ü üge-yin bütüče-yin toli (Solongγod'' ''L. Qurčabaγatur-un qadaγalamǰi sudulal-un čubural⑤).'' Mongolisch, S.440. ISDN 978-3-943553-12-3. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2020.
* Proto Mongolian Language – Mongolian Brahmi Script. ''ebüge mongγol kele – mongγol brahmi bičig (Solongγod'' ''L. Qurčabaγatur-un qadaγalamǰi sudulal-un čubural⑥).'' Mongolisch, S. 436, 4-farbig. SDN 978-3-943553-04-8. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2021.
* Intensives Lehrbuch der Mongolisch-Brahmi-Schrift. ''Monγol Brahmi bičig-i türgen surqu bičig (Solongγod'' ''L. Qurčabaγatur-un qadaγalamǰi sudulal-un čubural⑦).'' Kyrillisch, S. 162, 4-farbig. SDN 978-3-943553-07-9.Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2021.
* Intensives Lehrbuch der Mongolisch-Brahmi-Schrift. ''Monγol Brahmi bičig-i türgen surqu bičig (Solongγod'' ''L. Qurčabaγatur-un qadaγalamǰi sudulal-un čubural⑧).'' Mongolisch, S. 172, 4-farbig. SDN 978-3-943553-08-6. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, 2021.


== Literatur ==
== Literatur ==
Zeile 51: Zeile 33:
{{SORTIERUNG:Hurcabaatur, Solonggod L}}
{{SORTIERUNG:Hurcabaatur, Solonggod L}}
[[Kategorie:Mongolistik]]
[[Kategorie:Mongolistik]]
[[Kategorie:Träger des Polarsternordens]]
[[Kategorie:Mongole]]
[[Kategorie:Mongole]]
[[Kategorie:Geboren 1959]]
[[Kategorie:Mann]]

{{Personendaten
{{Personendaten
|NAME=Hurcabaatur, Solonggod L.
|NAME=Hurcabaatur, Solonggod L.
Zeile 65: Zeile 43:
|STERBEORT=
|STERBEORT=
}}
}}
[[Kategorie:Mongolische Schrift]]
[[Kategorie:Mongolische Sprachen]]

Version vom 4. Juli 2022, 10:38 Uhr

Dieser Artikel wurde am 22. Juni 2022 auf den Seiten der Qualitätssicherung eingetragen. Bitte hilf mit, ihn zu verbessern, und beteilige dich bitte an der Diskussion!
Folgendes muss noch verbessert werden: Im Fließtext befinden sich mehrere Weblinks. Das ganze sieht aber so seltsam aus, dass ich mich da nicht rantraue.--Murkus69 (Diskussion) 21:22, 22. Jun. 2022 (CEST)
Hurcabaatur Solonggod

Solonggod L. Hurcabaatur, auch Solongɣod L • Qurčabaɣatur (mongolisch ᠣᠯᠣᠩᠭᠣᠳ ᠯ • ᠬᠤᠷᠴᠠᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ. kyrillisch Солонгод Л.Хурцбаатар, chinesisch 苏龙格德·L·胡日查巴特尔 * 23. September 1959, Innere Mongolei, VR China) ist ein mongolischer Ethnologe und Zentralasienkundler[1] .

Werdegang

Tschingis-Khan-Kult. 1999 Osaka

Solonggod Hurcabaatur[2] wurde am 23. September 1959 im Otoɣ-Banner des Ordos-Gebietes der Inneren Mongolei (VR China) als zweiter Sohn von Lohsal Solonggod und seiner Ehefrau Lonton geboren. Von 1971 bis 1974 besuchte er die Grundschule. 1974 arbeitete er zwei Jahre lang als Hirte in seiner Heimat. Von 1976 bis 1978 studierte er Redaktionswesen an der Fachhochschule für Mongolisch der Inneren Mongolei. 1980 schloss er sein Studium in Bibliothekswissenschaft an der Universität der Inneren Mongolei in Hohhot ab. Im selben Jahr begann er als Bibliothekar und Zeitschriftenredakteur für Ethnologie und Nationalitätenfragen an der Hochschule für Beamten der Inneren Mongolei in Hohhot bis 1989 zu arbeiten. Im März 1989 ging er als Gastwissenschaftler nach Deutschland an die Universität Bonn, da er von Walther Heissig eingeladen wurde. Danach veröffentlichte er sein Buch "Die Gebets-Opferkultur des mongolischen Schamanismus"[3]. 1996 absolvierte Solonggod Hurcabaatur das Magisterstudium im Fach Völkerkunde als Hauptfach, Sinologie als 1. Nebenfach an der Universität zu Köln und Zentralasienkunde als 2. Nebenfach an der Universität Bonn. Danach promovierte er im Jahre 1999 im Fach Religionswissenschaft an der Universität Tübingen. Von April bis August 1999 war er als Gastwissenschaftler im National Museum of Ethnology in Osaka, Japan. Dort veröffentlichte er sein fünftes Buch „Zum Činggis-Qagan-Kult“ (Tschinggis-Khan-Kult.) in deutscher Sprache. Zwischen 2000 und 2017 war er Geschäftsführer der Ordos Handel- und Reiseservice GmbH in Köln[1]. Seit 2017 setzt er seine Forschungsarbeit fort.

Polar Stern von mongolischen Präsidenten

Karriere

Sein im Jahr 1987 veröffentlichte Buch "Die Opferzeremonien für die 13 Ataga Himmel des Hatagin-Stammes"[4] erhielt Aufmerksamkeit bei Vertretern der Zentralasienkunde. Prof. Walther Heissig der Universität Bonn interessierte sich für seine Forschungsarbeit und besuchte ihn 1986 und 1987 zwei Mal zu Hause in Hohhot. Solonggod Hurcabaatur beschäftigte sich mehr als 30 Jahre lang mit der traditionellen mongolischen Kultur und veröffentlichte dazu insgesamt 20 wissenschaftliche Fachbücher. Zwischen 2017 und 2021 brachte er sechs Bücher über alte mongolische Schriften und die mongolische Sprache heraus, z. B. „Proto-Mongolian Language 1400 years ago – Studies of the Hüis Tolgoi Inscription“ (HT1)[5] Proto Mongolian Language – Mongolian Brahmi Script”[6] und Intensives Lehrbuch der Mongolisch-Brahmi-Schrift[7].

Für seine Forschung erhielt er 2021 den höch­sten an Aus­län­der ver­ge­be­nen Or­den der Mongolei, den Polarstern-Orden vom mon­go­li­schen Präsidenten.

Insgesamt hat er seit 1983 mehr als 50 wissenschaftliche Beiträge in Mongolisch, Chinesisch, Deutsch, Japanisch und Kyrillisch veröffentlicht.

Bibliographie

Die Namen von Solonggod L. Hurcabaatur und seine Buchtitel wurden in internationalen Bibliotheken (Eintragungen in der DNB; Eintragungen in der SBB StaBikat; Eintragungen in der British Library; Eintragungen in der Library of Congress) mit unterschiedlichen Schreibweisen eingetragen. Die Eintragungen in der deutschen Nationalbibliothek Leipzig sind annähernd vollständig. Einige seiner veröffentlichten Bücher findet man in den folgenden Links: ISDN 7-80506-178-5/k., ISBN 7-5311-0301-X, ISDN 7-80506-131-9/K, IDSN 7-80506-583-7/K, ISDN 1340-6787. Senri Ethnological Reports 11, IDSN 7-80506-984-0/K., ISDN 978-7-204-11858-8, ISDN 978-3-943553-10-9, ISDN 978-3-943553-01-7, ISDN 978-3-943553-11-6,ISDN 978-3-943553-06-2, ISDN 978-3-943553-05-5, ISDN 978-3-943553-12-3, SDN 978-3-943553-04-8, SDN 978-3-943553-07-9, SDN 978-3-943553-08-6.

Literatur

  • L. Qurčabaγatur:  Hrsg.: Kulturverlag der Inneren Mongolei. 1. Auflage. Kulturverlag der Inneren Mongolei, Hailar der Inneren Mongolei 1987, S. 198.
  • Solongγod L. Qurčabaγatur: . 1. Auflage. Elias Verlag IMoFif e.V., Köln 2020, ISBN 978-3-943553-05-5, S. 388.
  • Solongγod L. Qurčabaγatur: . 1. Auflage. Elias Verlag IMoFif e.V., Köln 2019, ISBN 978-3-943553-11-6, S. 380.
  • Solongγod L. Qurčabaγatur: . 1. Auflage. Elias Verlag IMoFif e.V. Köln, ISBN 978-3-943553-04-8, S. 436.

Einzelnachweise

  1. a b Ralph Hübner: Who is Who. Who is Who, Verlag für Personenenzyklopädien AG, Zug 2004, ISBN 3-7290-0045-4, S. 3373.
  2. 哈达奇·刚.: 欧罗巴蒙古奇人The Autobiography of Dr. Hurcabaatur Solonggod. 1. Auflage. 内蒙古人民出版社, 呼和浩特 2008, ISBN 978-7-204-09350-2, S. 351.
  3. L. Qurčabaɣatur, Č. Üjim-e: Die Gebets-Opferkultur des mongolischen Schamanismus Mongɣol-un böge mörgül-ün tayilɣ-a takilɣ-a-yin soyul. 1. Auflage. Kulturverlag der inneren Mongolei, Hailar 1991, ISBN 7-80506-131-9, S. 427.
  4. L • Qurčabaɣatur: Die Opferzeremonien für die 13 Himmel des Hatakin-Stammes, qatagin arban ɣurban ataɣ-a tngri-yin tayilɣ-a. 1. Auflage. Kulturverlag der Inneren Mongolei, Hailar 1987, ISBN 7-80506-178-5, S. 198.
  5. L. Qurčabaγatur Solongγod: Proto-Mongolian Language 1400 years ago – Studies of the Hüis Tolgoi Inscription (HT1). 1400 ǰil-un emüneki ebüge mongγol kele- küisü toluγai-yin bičgesü-yin (HT1) sudulul. 1. Auflage. Elias Verlag IMoFif e.V, Cologne 2019, ISBN 978-3-943553-11-6, S. 380.
  6. L. Qurčabaγatur Solongγod: Proto Mongolian Language – Mongolian Brahmi Script. ebüge mongγol kele – mongγol brahmi bičig. 1. Auflage. Elias Verlag IMoFif e.V, Cologne 2021, ISBN 978-3-943553-04-8, S. 436.
  7. Солонгод Л.Хурцбаатар: Монгол Брахми бичгийг түргэн сурах бичи. 1. Auflage. Elias Verlag IMoFif e.V., Cologne 2021, ISBN 978-3-943553-07-9, S. 162.